Վեր կա՜ց, Հայաստան

Կիրանցը դարձել է Հայաստանի տարածքային ամբողջականության համար պայքարի գլխավոր պատվարը։ Երեկ Տավուշի գյուղի բնակիչների խաղաղ երթը Ադրբեջանի հետ սահմանի դելիմիտացիայի հետ կապված վերածվել է ոստիկանական անիրավության կանանց, ծերերի, լրագրողների, հասարակական գործիչների և հոգևորականների դեմ։ Չնայած հատուկ միջոցների կիրառմանը, կիրանցիները չեն հանձնվել և համարյա վռնդել են «սև բերետներին» իրենց հողից։

Բողոքի ակցիայի մասնակիցների դեմ լուսաձայնային նռնակներ են կիրառել, որից հետո հինգ բնակիչների (նրանցից չորսը կանայք են) տարել են շտապ օգնության մեքենաներով։ Իշխանությունները ամեն կերպ հերքում են, բայց նկարները և տեսանյութերը դեպքի վայրից ցույց են տալիս, որ ոստիկանները ոչ մի բանի առաջ կանգ չեն առել. հասել է բոլորին։ Բողոքի ակցիայի մասնակիցների մոտ դուրս է եկել Տավուշի մարզպետ Հայկ Գալումյանը։ Նա համոզում էր ակտիվիստներին չդիմել ռադիկալ միջոցների, այլ միասին քննարկել իրավիճակը։ Այստեղ ի՞նչ կարելի է քննարկել։ Ի՞նչ հերթականությամբ հանձնել գյուղերը։ Բոլորը հասկանում են, որ չի կարելի մի սանտիմետր անգամ հետ քաշվել և համաձայնվել բանակցել։

Առաջին անգամ ակցիային միացել են զինվորականները։ Երեկ իշխանությունները հայտարարել են, որ դա դարձել է քրեական գործի առիթ, իսկ այսօր այդ զինվորականները ստիպված են արդարանալ և բառեր գտնել իրենց արարքը բացատրելու համար։ Իրե՞նց կամքով են նրանք այդ հիմարությունները ասում տեսախցիկի առաջ։ Իհարկե դա նրանց ստիպել է անել Փաշինյանի օկուպացիոն ռեժիմը։ Հայաստանի բնակիչները ամեն ինչ հասկանում են։ Զինվորականները մեզ հետ են, և հեռու չէ այն օրը, երբ նրանք մի կողմում կլինեն Փաշինյանի կամայականությունների դեմ պայքարում։

Ամբողջ Հայաստանում և սփյուռքում արդեն հայտնի դարձած Բագրատ Սրբազանը օրհնել է խիզախ կիրանցիներին. «Շատ օրհնվեք դուք։ Դուք ցույց տվեցիք, որ դուք հայրենիքի իրական տերերն եք։ Եվ այդպես կլինի ամբողջ Հայաստանում։ Թող տեսնեն Հայաստանի բոլոր անկյուններում հաղթանակը Կիրանցի ժողովրդի։ Որ այսպես խաբված ժողովուրդը, այսպես հերոսական, բայց միևնույն ժամանակ խաբված ժողովուրդը ինչպես կարող է իր իրավունքները պաշտպանել անկախ աշխարհաքաղաքական մեծ սեղաններից, անկախ բոլոր տեսակի վախերի, անկախ բոլոր տեսակի նվաստացումների, ստորացումների, անօգնականություն պատրանքի եւ այսպես շարունակ: Շատ օրհնվեք: Զորացեք, ժողովուրդ ջան»։

Այն ժամանակ երբ տավուշցիները կանգնած էին մահվան գնով, չէին թողնում մեքենաներ շփման գծից, ամբողջ Հայաստանը սկսեց միտինգներ անել Փաշինյանի կամայականությունների դեմ, ով բացահայտ բաժանում է մեր հողերը։

Բողոքի ակցիաներ էին Երևանում, Էջմիածնում, Նոյեմբերյանում, Բագրատաշենում և անգամ փաշինյանամետ Մարտունիում։ Բնակիչները փակել էին Վարդենիս — Երևան, Երևան — Գյումրի, Ապարան — Գյումրի, Երևան — Սևան, Մեղրի — Երևան ճանապարհները։ Նիկոլի հավատարիմ շները ձերբակալում էին հասարակ մարդկանց, հասարակական գործիչների, լրագրողների։ Հարձակվել են պատգամավոր Արթուր Խաչատրյանի վրա։

Անհայտ անձինք Երևանում կախել էին «Ոտքի՜ քանի քեզ էլ չի հանձնել», «Ոտքի՜ մի թող հանձնի», «Նզովյալ հողատու» գրություններով պաստառներ։ Քանաքեռ-Զեյթուն համայնքում հայտնվել էր մեծ պաստառ «Դավաճան» գրությամբ։

Այդ միևնույն ժամանակ Փաշինյանի հակահայկական կառավարությունը շարունակում է ապրել զուգահեռ իրականությունում։ Մինչդեռ ժողովուրդը բողոքում և անցնում է ակնհայտ ուժային հակամարտության, շարունակվում են սահմանային հենասյուների անօրինական տեղաշարժերը, Խորհրդարանի խոսնակ Ալեն Սիմոնյանը հանգստանում է Իսպանիայում, իսկ պաշտպանության նախարար Սուրեն Պապիկյանի կինը նրան ծննդյան օրվա կապակցությամբ սոցցանցերում շնորհավորում է չգիտես ինչու անգլերենով։

ԶԼՄ-ները հայտնում են. «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության անդամների հետ վերջերս կայացած հանդիպման ժամանակ Փաշինյանը հայտարարել է, որ «հիմա լուծում են ոչ թե որևէ գյուղի, որևէ ճանապարհի կամ որևէ տան, այլ առաջիկա տասնամյակներում Հայաստանի լինելության հարցը»։ Թերևս, սա այն դեպքն է, երբ հնարավոր չէ չհամաձայնվել Նիկոլի հետ։ Հիմա Հայաստանի ժողովուրդը պետք է անի ամեն ինչ, որ մոտակա տասնամյակներում մեր երկիրը գոյություն ունենա։ Առա՜նց Նիկոլի։ Քանի որ մեր երկիրը կարող է հանգիստ ապրել միայն առանց այդ հակահայկական օկուպացիոն ռեժիմի, որը զավթել է երկրի իշխանությունը։ Կիրանցի բնակիչների երեկվա հաղթանակը դրա հույսը ներշնչում է։