Ովքե՞ր են մեր իրական գործընկերները
Վերջին շրջանում Հայաստանի քաղաքական ղեկավարության պահվածքն ավելի ու ավելի հազվադեպ է հնարավոր բացատրել տրամաբանությամբ ու ողջախոհությամբ: Գործընկերների հետ կարևոր իրադարձությունների և հանդիպումների անտեսումը, որոնց հետ համագործակցությունը միշտ միայն օգուտներ է բերել Հայաստանին, ի վերջո կարող է հանգեցնել նրան, որ երկիրը մեն-մենակ մնա իր խնդիրների հետ։
Օրերս Մոսկվայում կայացավ ԱՊՀ երկրների վարչապետների Խորհրդի նիստը: Հայաստանն այդ հանդիպմանը ներկայացնում էր փոխվարչապետ Մհեր Գրիգորյանը: Ուզում ենք հավատալ, որ այս տարի մեր տեսած՝ Համագործակցության գործունեությանը մասնակցելու բազմաթիվ բոյկոտներից և ԱՊՀ-ի ու ԵԱՏՄ-ի միջոցառումներից հրաժարվելուց հետո սա Հայաստանի կառավարության վերբերմունքում դրական փոփոխություն է: Հիշեցնենք, որ ԱՊՀ գագաթնաժողովին Բիշքեկ գնալ հրաժարվելուց, իսկ ավելի ուշ՝ ԱՊՀ միջկառավարական խորհրդին և ԵԱՏՄ-ին գնալուց հրաժարվելուց հետո Փաշինյանը շռայլություն էր դրսևորել և Բելառուսում դեսպանին ուղարկել ԱՊՀ Տնտեսական խորհրդի հոբելյանական՝ 100-րդ նիստին։ Մինչդեռ մյուս երկրները ներկայացված էին փոխվարչապետներով։
Այսօր՝ Ալմաթիում ԱՊՀ կազմավորման մասին հռչակագրի ստորագրման տարեդարձին, հարկ է հիշել, թե որքան կարևոր է Համագործակցության երկրների հետ գործակցության պահպանումն ու ամրապնդումը։ Նախ՝ երեք տասնամյակի ընթացքում առաջին անգամ այն կրկին արդիական դարձավ՝ հաշվի առնելով Հայաստանի առջև ծառացած մարտահրավերները: Ակնհայտ է, որ մեր երկրի համար ավելի հեշտ ու արդյունավետ է մեծ եվրասիական տարածքի շրջանակներում գործընկերների հետ միասին լուծել իր խնդիրները։С
Միաբևեռ աշխարհի անխուսափելի կործանման ֆոնին Եվրասիայի դերն օրեցօր աճում է: ԱՊՀ-ն ու ԵԱՏՄ-ն ակտիվորեն գործակցում են ասիական խոշոր տնտեսությունների հետ. Չինաստանը, Հնդկաստանն ու այլ երկրներ հետաքրքրված են այդ միավորումների շուկաների հետ գործակցության ընդլայնմամբ: Պատշաճ ցանկության ու արտաքին քաղաքականության՝ իրապես երկրի շահերը սպասարկող գրագետ կուրսի դեպքում Հայաստանը կարող է օգտվել ԱՊՀ և ԵԱՏՄ հնարավորություններից, որպեսզի հնարավորություն ստանա մուտք գործել ասիական նոր շուկաներ:
Համագործակցության երկրների հետ փոխգործակցության շահավետության մասին խոսում են թվերը. ԱՊՀ երկրների հետ արտաքին առևտրաշրջանառության ցուցանիշները 2023 թվականի 10 ամիսների ընթացքում ռեկորդային՝ 39,8% աճ են գրանցել (մինչև 5,8 մլրդ դոլար)։ Սա բարձր ցուցանիշ է, ու ԱՊՀ շուկաների կորուստը կարող է լուրջ հետեւանքներ ունենալ Հայաստանի տնտեսության համար։ Սա կարևոր է հասկանալ՝ հաշվի առնելով Նիկոլ Փաշինյանի կառավարության կողմից ձևավորվող արևմտամետ արտաքին քաղաքական կուրսը։ Ու Եվրամիության ոչ մի շուկա չի փոխարինի ԱՊՀ շուկաներին, եթե Հայաստանը կորցնի համագործակցության երկրների հետ գործընկերային կապերը։ ԵՄ-ի հետ ապրանքաշրջանառությունը նույն ժամանակահատվածում կազմել է ընդամենը մոտ 2,2 մլրդ դոլար, ու բեկումնային աճի հեռանկարներ պարզապես չկան
Փաշինյանն ու իր թիմը ԱՊՀ և ԵԱՏՄ հարթակներից իսպառ չհրաժարվելու համար դեռ բավական ողջախոհություն ունեն: Ըստ լրատվամիջոցների՝ վարչապետը կմասնակցի ԱՊՀ երկրների ղեկավարների ավանդական ոչ պաշտոնական հանդիպմանը, ինչպես նաև դեկտեմբերի 25-ին և 26-ին Սանկտ Պետերբուրգում կայանալիք ԵԱՏՄ պաշտոնական հանդիպմանը։
Սրանք լավ լուրեր են: Մեր գործընկերները տոկունության և համբերության հրաշքներ են ցուցաբերում՝ ևս մեկ անգամ հրավիրելով Հայաստանի ղեկավարությանը բարձր և բարձր մակարդակի միջոցառումների: Կարևորը՝ վարչապետ Փաշինյանը սկսի առաջնորդվել Հայաստանի ազգային շահերով, այլ ոչ թե սեփական ցանկություններով։
