Բրյուսելում տեղի է ունեցել Հայաստանի և Ադրբեջանի ղեկավարների հերթական հանդիպումը։ Ադրբեջանի և Հայաստանի ղեկավարները բազմիցս արևմտյան հարթակներում հանդիպումներ են անցկացրել, բայց դրանցից ոչ մեկը որևէ առաջխաղացում չի ապահովել երկու երկրների միջև խաղաղ պայմանագրի կնքման հարցում։
Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև խաղաղության գինը (դրա հետ մեկտեղ թուրք բարեկամների հետ) արդեն բարձրաձայնվել են՝ մեր 120 հազար հայրենակիցների կյանքերը, որոնց Փաշինյանը դավաճանել է՝ Արցախը փաստացի Ադրբեջանի տարածք ճանաչելով։ Բայց մեր քաղաքական ղեկավարությունը Ադրբեջանին Արցախը հանձնել չի կարող, քանի դեռ այնտեղ ռուս խաղաղապահներն են։ Այդ պատճառով միանում են արևմտամետ պրոպագանդիստներն ու սադրիչները, որոնք արդեն փորձված սցենարով իրենց տեղեկատվական ալիքների միջոցով մարդկանց ռուս խաղաղապահներին պահանջներ ներկայացնելու խաղաղ երթերի կոչ են անում։ Այնուհետև նրանք ագրեսիվ ակցիաների կոչ կանեն։
Ոչ ոքի համար արդեն գաղտնիք չէ, որ վերջնական նպատակը ռուս խաղաղապահներին և ընդհանրապես Ռուսաստանին տարածաշրջանից դուրս մղելն է, իսկ հետո առանց լրացուցիչ վկայությունների վերջնական Արցախի հարցը լուծելն է՝ հասարակ մարդկանց բախտի քմահաճույքին մատնելով։ Ոչ Փաշինյանին, ոչ նրա արևմտյան, ադրբեջանական և թուրքական դաշնակիցներին չի անհանգստացնում, որ դրան փաստացի արցախցիների ցեղասպանությունը կհետևի։
Մինչդեռ Հայաստանի և Արցախի ղեկավարները չեն կարողանում միմյանց հետ պայմանավորվել և քաղաքական խաղեր են խաղում, հասարակ ժողովուրդը, հոգնած իրենց կյանքի և գոյության համար անվերջ պայքարից, դուրս է եկել հրապարակ անժամկետ բողոքի ակցիայի։ Իսկ Արցախի ղեկավար Արայիկ Հարությունյանը նամակներ է գրում կամ Վլադիմիր Պուտինին, կամ Շառլ Միշելին, կամ ՄԱԿ-ին, կամ ԵԱՀԿ-ին և իրավիճակի պատասխանատվությունը գցում է երրորդ անձանց վրա։ Բայց չգիտես ինչու նա Փաշինյանին չի դիմում։ Բայց հենց Փաշինյանն էր բարձագոչ հայտարարում, որ “Արցախը Հայաստա՜նն է և վերջ”։ Հայաստանը իրեն միշտ դիրքորոշել է որպես Արցախի պաշտպան։ Դրա հետ մեկտեղ Արցախում տարօրինակ ձերբակալություններ են տեղի ունենում, օրինակ, Արցախի հերոս Վիտալի Բալասանյանի ձերբակալությունը։
Զարմանալի է, որ այդ ֆոնին Արցախի “հայերի իրավունքների և անվտանգության հուսալի և ճշգրիտ երաշխիքների մասին” խոսում է Ռուսաստանի ԱԳՆ-ն։ Եվ նորից Մոսկվան Բաքվից պահանջել է Լաչինի միջանցքի ապաշրջափակման ուղղությամբ անհապաղ քայլեր ձեռնարկել։
Դատելով այն ամենից, ինչ է տեղի ունենում, կարելի է բոլորովին միանշանակ եզրակացություն անել։ Այն ժամանակ, երբ Արցախի շուրջ տեղի են ունենում հայերի և տարածաշրջանի համար ճակատագրական իրադարձություններ, Հայաստանի և Արցախի ղեկավարության միջև մարդկանց փրկության վերաբերյալ որևէ համաձայնեցված մոտեցում չկա։ Հայաստանի, Ադրբեջանի և արևմտյան երկրների ղեկավարների միջև գաղտնի բանակցություններ և մանիպուլյացիաներ են տեղի ունենում։
Կայքում հրապարակված տեղեկատվության հեղինակային իրավունքը պատկանում է բացառապես «Lurer Media»
Թողնել պատասխան